شب نیمه شعبان که به آن لیله البرات و لیله المبارک و لیله الرحمه نیز گفته اند، پرفضیلت ترین شب بعد از شب قدر است.

نیمه شعبان در فرهنگنامه‌ها و متون کهن شب برات نامیده شده و این بدان خاطر است که بنا به روایات، خداوند در این شب برات، آزادی از دوزخ را به بندگان می‌بخشد.

امام صادق (ع) می فرمایند: نیمه شعبان شبی است که حق تعالی آن را برای ما اهل بیت قرار داده، در برابر لیله القدر که آن را برای پیامبر(ص) قرار داده است.

امام صادق (ع) می فرمایند: از پدرم امام باقر (ع) درباره فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده شد، فرمودند: این شب برترین شب بعد از شب قدر است. خداوند در این شب نعمت های افزون خود را بر بندگانش ارزانی می دارد و به منت خود می آمرزد. در این شب در تقرب به درگاه خدا بکوشید زیرا شبی است که خداوند متعال بر خود سوگند یاد کرده که هیچ خواهنده ای و سائلی را تا زمانی که معصیتی را نطلبد، رد نکند.

رسول گرامی اسلام (ص) فرموند: من احیا للیه العید و لیله النصف من شعبان لم یمت قلبه یوم تموت القلوب: هرکس شب عید و نیمه شعبان را با عبادت زنده بدارد، روزی که قلب ها بمیرند قلب او نخواهد مرد.

اعمال این شب مبارک فراوان است، از جمله آن‌ها غسل است و احیاء شب زنده داری، نماز، دعا، استغفار، زیارت امام حسین(ع) و خواندن دعای کمیل.